Een terugblik in 2021 en waar we naar toe gaan…

”Uw getuigenis maakt me stil”. Dat waren de woorden van Prof. Emeritus Verdonck van de Universiteit Leuven. Ikzelf bewonderde deze man, als student in de jaren ‘80, omwille van zijn groot hart en het bijstaan van zijn lijdende medemens. Zijn woorden raakten mij diep. Prof. Verdonck had net een eredoctoraat gekregen op de Universiteit van Kinshasa (Congo). Duizend Euro’s werden prompt geschonken voor “Doctors On Mission”. Ik blijf hem heel dankbaar hiervoor.

Het waren één van de vele persoonlijke getuigenissen die ik de afgelopen tijd kon geven toen de Corona Pandemie ons verhinderde om terug te gaan naar Bolivia & Haiti. Giften verzamelen ging veel moeizamer omwille van de economische impact en het algemeen scholingsverbod tijdens de lockdown.

“Out of the box” denken werd het nieuwe ‘normaal’ om Doctors On Mission in leven te houden. En dit net op het moment dat de kosten van onze medische missie drastisch omhoog gingen. Het zoeken naar financiële bijstand voor Doctors On Mission bij het Ministerie van Buitenlandse zaken in België bleek onbegonnen werk. Het werd tijd om uit mijn comfort-zone te  stappen en op een meer eenvoudige, directe en persoonlijke manier over ons levenswerk te vertellen.

De situatie…

Voor vele buitenlandse, vaak medisch georiënteerde, VZW’s zijn de afgelopen 12+ maanden  moeilijk, zo niet onmogelijk, geweest om voldoende fondsen te verkrijgen om hun werk verder te zetten. Dit natuurlijk omwille van Corona. Naast de dood van onze geliefde Dr. Ino in november 2019 (onze Boliviaanse Directeur van Doctors On Mission-Bolivia) verloren we ondertussen ook nog twee andere artsen-collega’s in de strijd tegen Corona. Hun dood heeft ons diep getroffen.

Vele uitdagingen…

De moeilijkheden begonnen toen we het afgelopen jaar terugkeerden uit de Amazone en ik besmet bleek met het dodelijke Dengue-fever virus.

Er heerste toen immers een zware Dengue Epidemie in het  Amazonegebied waar we werkten. Deze virus vormt gelukkig geen gevaar in Belgie aangezien hij wordt voortgezet door een specifieke mug (de tijgermug). Het Tropisch Instituut in Antwerpen toonde vlug aan dat ik door een eerdere besmetting reeds voldoende anti-stoffen had opgebouwd waardoor het virus geen gevaar meer vormde voor mijn gezondheid… een grote opluchting!

We waren amper geland in België toen de Corona Pandemie toesloeg in Belgie en we, net zoals vele andere landen, in volledige lockdown werden gezet. Het was hét uitgelezen moment om mijn opgestarte medische praktijk in België deeltijds verder te zetten zoals ook Carolien haar praktijk verder heeft opgenomen. Zo konden we beter voorzien in onze eigen levensbehoeften en konden de giften die binnenkwamen, zoals steeds, verder doorgestuurd worden naar Doctors On Mission Bolivia & Haiti.

Ons werk werd uitgebreid met het vele “online” werk in het besturen en begeleiden van onze doktersteams maar ook van andere ontwikkelingswerkers die geen arts waren en vast kwamen te zitten in een bepaald ontwikkelingsland. Onze teams, die we zelf moeten bekostigen, konden gelukkig verder werken in de allerarmste gebieden.

Geld is in deze verste uithoeken zo goed als onbestaande en de officiële instanties blijven mijlenver weg van de vele inheemse volkeren die zij liever kwijt zijn. Eigen geldgewin staat ver boven het bieden van duurzame hulp. Het lijkt er heel sterk op dat hun regering het uitroeien van bepaalde inheemse volkeren stimuleert. Dit betekent o.a. een toename van de houtkap waardoor talloze hectares aan Amazonegebied langzaamaan verdwijnen (vorig jaar dubbele hoeveelheid) want “hout” is “goud” waard voor hun economie. Ook biedt de houtkap hen de kans om heel veel genetisch gemanipuleerde plantages aan te leggen. Er is een oorzakelijk verband vast te stellen met de razendsnel opkomende bloedkankers (leukemie’s) bij kinderen en vele andere ziektes. Zie in de volgende documentaire over de aanleg van plantages in Argentinië.. Rudy Vranckx gaf er nog dit jaar een reportage over.

Hoe is het met ons?

Zelf werden we besmet door het Corona-virus in oktober 2021. Een ziekenhuisopname is ons gelukkig bespaard gebleven. Hierdoor konden we in contact blijven met onze Boliviaanse en Haïtiaanse vrienden en hen bijstaan in hun strijd tegen de Corona pandemie.  

Na het uitzieken gingen we verder met het indienen van een, nogal zwaarlijvig, dossier bij het Belgisch Ministerie van Buitenlandse Zaken en Financiën ivm besteding van de giften aan DoctorsOnMission. Het dossier werd opnieuw goed gespijsd met een uitgebreid “management verslag” in woord en beeld. Niet veel later kregen we het goede nieuws dat we opnieuw zijn goedgekeurd! Dit laat de vzw toe om fiscale attesten te blijven uitschrijven tot eind 2026. Alle giften blijven dus aftrekbaar van de belastingen 🙂

Wat nu?

Bij het schrijven van deze Nieuwsbrief waren we in nauw contact met onze teams in Bolivia. De Internationale restricties blijken een heel stuk ingewikkelder dan we initieel dachten. Ondanks het feit dat we beiden gevaccineerd zijn en alle aantoonbare bewijzen hebben, heeft het heel wat tijd en energie gevraagd om alles te kunnen regelen. Uiteindelijk konden we – mits een (dure) bijkomende verzekering ivm Corona – toch een reis boeken met vertrekdatum eind Juli. We hopen op heel wat steun van jullie om deze medische missiereis te kunnen waarmaken.

Doel….

Samen met onze medische teams zo vlug als mogelijk naar de regio’s gaan in de Amazone waar de nood het hoogst is. De situatie in deze streken is ernstig. Nog steeds sterven gemiddeld 4.350 mensen per dag aan de Braziliaanse Variant van Covid (Lambda mutant). Deze zware cijfers zijn niet overschat… Zeker aan de Boliviaanse zijde van de machtige rivieren is er zo goed als geen gezondheidszorg. De meeste ziekenhuizen liggen honderden km van elkaar verwijderd. En zoals steeds is er sowieso al een groot gebrek aan medicijnen en ook zuurstof. 

Tienduizenden mensen zijn zeer ernstig ziek, mede door hun lage immuniteit en/of onderliggende tropische ziekten mensen waardoor velen van de lokale bevolking het leven lieten door de virus ongeveer 35 jaar. De corona pandemie zal ook daar zijn tol achterlaten en vele kinderen als wees achterlaten. En dan spreken we nog niet over de economie en de politieke toestand die op zijn minst zeer chaotisch en soms ook wel gevaarlijk is.

In Haiti is het al zeker niet veel beter. Net zoals in Bolivia worden de reëele officiële cijfers voor een groot deel verzwegen. De politieke situatie in Haiti is dermate dramatisch dat er op een bepaald moment zelfs twee presidenten aan de macht waren. Vorige week heeft een zwaar bewapende commando van de “legitieme” president zijn huis binnengevallen en doodgeschoten. Zijn vrouw is nog ijlings overgebracht naar Florida, USA waar zij uiteindelijk ook overleden is.

Gelukkig gaat het relatief goed in de weeshuizen in Haiti ivm Covid. Er is echter geen geld en dus grote honger. Een voorganger schreef mij onlangs dat talrijke kinderen zijn overleden omwille van de hongersnood. Via partnership proberen we deze kinderen systematisch te helpen maar het is vrij duidelijk dat de huidige situatie zo goed als hopeloos is. Kwaliteitsvolle voeding is meer dan ooit nodig om deze kinderen en jongeren voldoende immuniteit te geven en aldus meer weerbaar te maken tegen zware besmettingen zoals Corona en andere ziekten.

Ondertussen zijn er wereldwijd al meer dan 120.000 gezondheidswerkers overleden en zitten we met een dodencijfer van al meer dan 4 miljoen…

Het is ook daarom dat onze nog jonge medische teams hulp inroepen op alle vlakken. Er is geen geld, ze snakken naar advies en het ontbreekt hen vooral aan structuur en discipline… Als er 1 iets is dat deze locale artsen niet geleerd hebben dan is het toch wel hoe structuur te brengen in een crisis situatie. Dat zal dan ook 1 van onze hoofddoelen worden!

Tijdens de grote aardbeving in Haiti (Jan. 2010 – ongeveer 230.000 doden) leerde ik jammer genoeg ook  dat een Westerse dokter heel wat meer krediet krijgt om

“Partnerships” met andere organisaties aan te gaan. De lokale dokters werden er dikwijls genegeerd door de buitenlandse organisaties. Hun diploma’s lagen toen ook onder het puin. Maar zelfs als ze hun diploma laten zien worden ze nog dikwijls niet vertrouwd…

Het is natuurlijk zo dat we de wereld niet kunnen veranderen. Maar alleen nog maar onze aanwezigheid, het meewerken op de frontline en de vele vergaderingen om wat meer orde en structuur te krijgen zullen een groot verschil maken. Ik kan ook in deze crisis situatie mijn eigen teamleden waar ik soms 10-tallen jaren mee hebt samengewerkt nu ook zo maar niet verlaten.

We staan voor een enorme uitdaging! 

Wat verder?

Ondanks het feit dat Doctors On Mission wil blijven verder werken zal ik zelf na 10-tallen jaren niet meer continue op het ontwikkelingsveld kunnen bijven. Ik moet meer geregelde check-ups ondergaan ivm vroegere aandoeningen.

Maar dit wil niet zeggen dat Doctors On Mission op termijn zal verdwijnen. Wat financieel en structureel kan voortgezet worden zal ook gebeuren.

Ga a.u.b. even naar onze website “DoctorsOnMission.org”  of bezoek mijn  FB page https://www.facebook.com/drrik ( voor foto’s van de missie in chronologische orde). Je kunt er vele foto’s terugvinden (enkel en alleen) van het medisch ontwikkelingswerk.

Nog de hartelijke groten van onze teams, Carolien en mij (Rik)!

Rik & Carolien Celie

www.DoctorsOnMission.org