”Uw getuigenis maakt me stil”. Dat waren de woorden van Prof. Emeritus Verdonck van de…
Meer updates van de Amazone
Toen eindelijk het licht op groen kwam te staan zijn we deze zomer vertrokken om ons lokaal artsen team bij te staan aan de Boliviaans – Braziliaanse grens. Het werd een moeilijke en ook wel een gevaarlijke medische missie die de nodige volharding vraagt maar de vraag van onze lokale artsen was groot. Wijzelf willen niks liever dat het werk verder gaat, ook nu nadat we terug in België zijn. Dit hangt natuurlijk af van de nodig giften. Zulk een medische missie kost veel geld en heel veel contacten ter ondersteuning zijn er niet. In België werken we dan weer om in onze eigen noden te voorzien. Verder doen we vanuit België de noodzakelijke “online” ondersteuning en begeleiding wat ook heel wat tijd en energie vergt.
In Europa zien we alles… Er zijn kranten, er is TV en er is de Sociale Media. Aan de grens met Brazilië hebben we sporadisch tergend langzaam Internet contact in enkele meer bevolkte gebieden. In de kleinere dorpen is er al helemaal geen elektriciteit of TV. Dit terwijl er hier vele duizenden anonieme doden vallen nu vooral door de Braziliaanse Corona variant maar ook door het Dengue en Chigunyaya virus, malaria en vele andere tropische aandoeningen.
Vele kleine dorpen waren niet gewaarschuwd over het nakende gevaar van de Braziliaanse Corona variant. De gezondheidszorg in deze kleine afgelegen dorpen is echt 0,0%. We zijn ook met ons lokaal Doctors On Mission team naar de Amazone gaan helpen i.v.m. preventie en behandeling. Zelf hadden we de nodige medicatie mee, zelfgemaakte mondmaskers en ook de juiste mentaliteit. De groepsgeest was optimaal!
Zo zijn we op expeditie gegaan naar kleine armoedige dorpen in de Amazone. In deze zeer afgelegen dorpen viel (toch voorlopige) de aanwezigheid van de Braziliaanse variant nog mee omdat deze zo afgelegen van elkaar liggen. Dit stelden we vooral vast door iedereen eerst te “screenen” op temperatuur en ook de oxygenatie graad te meten. Wel konden we er – zoals gewoonlijk – basis en tropische gezondheidszorg brengen.
Deze dorpen zijn automatisch geïsoleerd door de grote afstanden maar konden anderzijds ook niet weg met alle andere levensbedreigende ziekten daar het leger blokkades had aangelegd en hen niet toeliet naar die gebieden te komen waar er medische hulp verkrijgbaar was. Het gevolg was dan ook veel meer doden veroorzaakt door andere tropische ziekten. De allerarmsten werden op die manier gedurende meer dan 1 jaar volledig afgesloten van eender welke zorg, voeding, water (het is hier uitzonderlijk droog) of medicijnen (zie foto’s Facebook). Zo werd er via veel omwegen een kind met een acute (en zeer pijnlijke) appendicitis op het nippertje gered….
Na een 2de en 3de golf waarbij de Braziliaanse variant vele doden maakte vreest men nu een 4de golf met de delta variant waarvan het aantal besmette personen alarmerend begint te stijgen. Brazilië kent ondertussen meer dan 600.000 doden vanwege Corona en Bolivia ook vele tien duizenden.
Anders is het gesteld met de grotere (enkele duizenden of meer inwoners) dorpen of steden in de Amazone. Zo hebben we – gedurende de tijd dat we daar verbleven – veel nieuwe begraafplaatsen mogen waarnemen, opgericht om de Coronadoden te kunnen begraven.
Er waren zoveel doden omdat er ook daar onvoldoende geneeskundige zorg was zoals zuurstofflessen, etc… Dit terwijl de mensen er soms al op 35-jarige leeftijd sterven omwille van een lage immuniteit door ondervoeding of onderliggende tropische ziekten
Het werk is uitputtend door de hoge temperaturen (plus 35 graden C.) en omdat we ons moesten beschermen met dubbel mondmasker, dan nog een aangezichtsscherm en een soort speciaal daartoe gemaakte “werkpak” om het lichaam te beschermen. Door gebrek aan medische posten waren we verplicht van buiten te werken onder de schaduw van een boom… We zagen ook veel geïmproviseerde vluchtelingenkampen net voor het binnenrijden van dit uitgestrekt regenwoud. Deze werden opgericht door mensen die uit de Amazone gevlucht waren om alzo aan de pandemie te proberen te ontsnappen.
Jammer leed ik ook zelf aan een vrij ernstig viraal syndroom maar door gebrek aan bloed name, etc.. kon men niet uitmaken wat ik precies had. Dit ondanks de grote bescherming die we droegen. Na een 10-tal dagen was ik gelukkig weer aan de beterhand.
Onze grote Andes basis op 3.200 meter hoogte hebben we dan we sinds een aantal maanden op bij vraag van de lokale autoriteiten gebruikt als een “quarantaine centrum”.
De fondsen waren helaas te beperkt om ook nog naar Haïti te gaan. Nu is de situatie daar ook nog zeer gevaarlijk geworden ook met de moord op de Haïtiaanse President, vele andere moorden en ontvoeringen. Wel proberen wel nog “online” te werken met de mensen die we kennen om het werk verder op te volgen en ook te sponsoren als de noden te groot zijn en we daartoe de middelen hebben.
Gelukkig is er ook meer hulp van buitenlandse organisaties en is de nood voor hulp aan de weeskinderen niet meer acuut. Natuurlijk zijn er wel heel wat specifieke medische noden. Na meer dan 30 jaar ontwikkelingswerk wordt het ook wel heel zwaar om de 2 landen te blijven combineren. Deze Haïtiaanse hulp is in de eerste plaats ontstaan als een nood actie in het kinderdorp (een 200-tal weeskinderen) van onze vriend Johan Smoorenburg tijdens de dramatische aardbeving in Jan. 2010.
Verder roeien we met de riemen die ons gegeven zijn. Het goede nieuws is dat onze lokale teams het werk ook verderzetten zonder ons mits voldoende ondersteuning.
Toch voelen we ons gelukkig dat we dit werk voor onze naaste kunnen doen en dat we kunnen rekenen op een geweldig artsen team. Lieve mensen, ik wil hierbij nogmaals benadrukken dat jullie de drijvende kracht achter dit alles zijn door jullie bijdragen.
Er zijn geen ook geen administratie kosten. Ook zijn we – zoals al geschreven in de vorige Nieuwsbrief – voor de zoveelste maal terug goedgekeurd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken en van Financiën opdat jullie ook de volgende 6 jaar fiscale attesten kunnen ontvangen.
Nog de hartelijke groeten van Rik, Carolien en onze lokale teamleden!
PS: Vele foto’s kunnen gezien worden op www.DoctorsOnMission.org alsook op mijn Facebook onder https://www.facebook.com/drrik