Nieuws van Dokters op missie, van Rik & Carolien Celie

Dit is Elsa, die dankbaar is dat ze de gedachten van Dr.Rik Celie, zijn echtgenote Carolien en zijn geweldig Doctors on Mission team probeert te helpen omdat Rik en Carolien nog overspoelt zitten door werk aan de Boliviaanse – Braziliaanse grens. De woorden, gevoelens en ervaringen zijn van Rik.

Rik kennende sluit ik mij volledig aan bij zijn verzoek: als je kunt, help dan alsjeblieft! Ik geef al jaren maandelijkse giften aan Rik en zijn lokale Doctors On Mission team(s). Wat kan ik nog meer doen, vroeg ik me af. Ik heb geen roeping om dokter te worden of om in de Andes of de jungle te gaan werken. Ik heb wel een levenslange roeping om te helpen, vooral de allerarmsten. Ik weet niet wat jouw roeping is. Misschien heb jij, net als ik, een missie om te doen wat je kunt – zoals geld geven waar het zo hard nodig is. Geef alsjeblieft, en deel dit bericht ook. Er staat een inschrijfknop onderaan, zodat mensen op de hoogte kunnen blijven. Ik zou graag zien dat nog veel meer mensen Rik steunen in zijn geweldige levenswerk. Doctors On Mission is bedoeld als een nalatenschap voor de wereld. De hoop is dat Dr. Rik en Carolien dit nog vele jaren kunnen verderzetten. Maar ook als Rik er op een bepaald moment niet meer zal zijn hoopt hij dat dit levenswerk als een lokale missie kan verder gezet worden. Zijn wens is dan ook dat dit werk zal blijven groeien. Doctors On Mission is een erkende instelling waarbij je kunt genieten van 45% fiscale aftrekbaarheid in België. Ook in Nederland kan je genieten van fiscale vrijstelling indien er giften worden gedaan via Z&G – NL. Deze bedragen worden voor de volle 100% overgemaakt aan Doctors On Mission.

Ik – Elsa – sluit dan ook af met de links voor donaties. Ik help Rik (zonder kosten) omdat hij het momenteel te druk heeft. Op dit moment is hij in de Boliviaanse Andes en het Boliviaanse Amazonegebied en wil hij het nieuws verspreiden nog voor het einde van het jaar wetende dat dit – omwille van de fiscale aftrekbaarheid – belangrijk is.

Deze brief heb ik begin December samengesteld maar ik kwam er nu maar toe om de Nieuwsbrief te versturen omdat Rik dit niet kon vanuit Bolivia doordat zijn e-mail provider volledig gestopt is, dus ook met het verspreiden van Nieuwsletters.

Nu is Rik aan de beurt, beginnend met een paar korte brieven die hij me schreef:

________________________

We leven nog, wat soms moeilijk te geloven is, gezien de ernstige symptomen waaraan wijzelf en de meesten van ons team hebben geleden toen we 7 maanden geleden uit het Amazonegebied kwamen in het begin van de zomer 2023. We konden echter ons werk in deze toch wel gevaarlijke streken verlaten. Beter nog, we werden met zijn allen terug gezond en samen met mijn vrouw kon ik na voldoende behandeling in de zomer van 2023 terugkeren naar Bolivia. Maar genoeg nu over voorbijgaande ziekten en symptomen. We weten waarom we doen wat we doen en dat is toch het alle voornaamste. Baby’s, kinderen, jonge vrouwen, mannen en de enkele ouderen in deze heel arme streken helpen of zelfs het leven redden door te verhinderen dat ze zonder medicatie ernstige complicaties zouden krijgen.

Zoals jullie al weten, heeft de pandemie Zuid-Amerika getroffen met honderdduizenden doden. Het dodental was enorm gezien de heel lage immuniteit van de meeste mensen.  Er stierven ook veel artsen en hulpverplegers als die er al waren.

Het kwam dan ook nog vlak na een groot persoonlijk verlies, de vroegtijdige dood van één van mijn beste vrienden, de Boliviaanse dokter “Dr. Ino”, die net leider van Doctors On Mission Bolivia geworden was. Ik heb meer dan 28 jaar met hem samengewerkt. Hij stierf op 52-jarige leeftijd aan de ziekte “Chagas” die ongeveer 20 miljoen mensen in de Andes treft. Als arts wist ik wat de waarschijnlijke uitkomst was, omdat er voor “Chagas” na tientallen jaren nog geen oorzakelijke genezing beschikbaar is. Dit komt omdat deze ziekte wereldwijd voor komt en dus ook geen aandacht of genoeg geld beschikbaar is om verder onderzoek uit te oefenen en tot een echte behandeling te komen.

Het verlies van Dr. Ino was een dubbel verlies – niet alleen een persoonlijk verlies maar ook een enorme klap voor Doctors On Mission. Ik hoop in ieder geval tot mijn 70e in Bolivia te kunnen blijven werken. Ik ben nu bijna 63 en heb al veel levensbedreigende ziekten overwonnen. Toch is het brandende verlangen om mensen in grote nood te helpen enorm. En Doctors On Mission is bedoeld om op lokaal niveau door te groeien.

_________________________

We kwamen net van ons medisch werk – gratis voor iedereen – naar onze basis in de Andes (3.500 meter hoogte).

Ik werk samen met mijn echtgenote Carolien soms op grootte hoogte op onze Medische Andes basis gelegen op 3.500 meter hoogte. Dit om de nodige vergaderingen te leiden, te helpen bij het terug in orde maken van de ambulances en ondertussen zoeken we medicijnen in het 25 Km. verder gelegen stadje Sucre. Dan trekken wij er op uit met ons lokale doktersteam indien we voldoende fondsen hebben om medicatie aan te schaffen. Het zijn allemaal dingen die een normale arts niet hoeft te doen. Daar komt nog bij dat ik niet alleen mijn patiënten maar ook de lokale artsen en ander hulppersoneel zelf moet betalen indien ik deze missie wil verderzetten met behulp van een lokaal artsen team.

Deze artsen komen uit deze zeer arme regio’s en hebben hun studies afgerond met veel schulden. Ook hebben velen al een jong gezin omdat geboortebeperking niet bestaat in deze regio’s en mensen trouwen al vlug. Geboortebeperking bestaat niet omwille van gebrek aan kennis maar omwille van gebrek aan middelen.

Alle medicatie, belangrijke operaties, alle consultaties bij de dokters en de tandarts voor deze patiënten zijn gratis daar er geen geld aanwezig is. Wijzelf schaffen dus alle medicatie aan in de enkele grootsteden die Bolivia kent. Deze medicatie wordt betaald dankzij jullie! Ik ben dan ook heel dankbaar voor alle giften van mensen zoals jullie. Wat het meest helpt zijn natuurlijk de maandelijkse giften zodat een juiste planning kan opgezet worden. Anders tasten we in het duister….

Je moet me geloven, er zijn niet veel mensen zoals jij …. Meestal weet ik niet hoe ik verder moet, maar op de een of andere manier gaan we door met wat we 33 jaar geleden zijn begonnen (en er is veel opgestart). Het is een waar getuigenis geworden waarbij het heersende socialistisch – communistisch beleid (sinds 2004) ons alleen maar hindert.

We trekken de laatste maanden vooral naar het Boliviaanse Amazonegebied (aan de Braziliaanse grens) omwille van de grote nood. We hebben weer afgezien… Het is er ongeveer 45 graden Celsius en er is geen infrastructuur. Ook is er meestal geen elektriciteit of Internet. Bovendien werden we omringd door een ongekende droogte met – volgens een lokaal krantje in Puerto Suarez – maar liefst meer dan 2.000 bosbranden (laatste maanden van 2023). Zelfs de zon – die in de Amazone zo goed als nooit ontbreekt – konden we niet zien omwille van de enorme smog of rookwolken die zelfs te zien en te ruiken waren op onze medische Andes basis in de Andes gelegen op 3.500 meter hoogte! Dit had ik nog nooit eerder gezien.

Alvorens we op expeditie vertrekken gaan we op zoek naar goedkope medicatie en vergaderen we om te weten waar de nood het hoogst is, waar er een epidemie is of waar veel tropische ziektes voorkomen. Het kunnen ook normale ziektes zijn zoals nu door de rook met veel acute bronchitis die levensbedreigende longontstekingen worden of aandoeningen door allerlei parasieten die dikwijls tot de dood kunnen lijden door dehydratatie ofte uitdroging. (Een eerdere studie – die ik deed jaren geleden toonde aan dat elk kind hier met gemiddeld 400% parasieten zit ofte ieder kind lijdt aan gemiddeld 4 verschillende parasieten). Elke parasiet staat dan weer voor 10.0000 den eitjes, larven of de volwassen parasieten.

Ik zie nog steeds zeer veel patiënten per dag en natuurlijk heel wat meer als ik met mijn medische teams ga. Het is moeilijk vol te houden en – door gebrek aan middelen – kunnen we ook niet iedere dag uitgaan. De dagen gaan snel… De behoeften zijn overweldigend… De grootste zorgen zijn altijd waar we de medicatie kunnen kopen en of dit financieel haalbaar is.

Op het einde van dit jaar willen wij jullie vooral bedanken. Zonder jullie zouden we dit werk niet kunnen doen.

Mijn passie was er altijd om kinderen en mensen in nood te kunnen helpen in de armste streken van een land. Dat begon met een jongensdroom …. Het meest raakte me echter een artikel van de WHO toen ik ongeveer 15 jaar was dat er elke dag meer dan 30.000 kinderen onder de 5 jaar sterven aan slechts 5 gemakkelijk te voorkomen ziekten. Dat zijn meer dan 8 miljoen kinderen onder de 5 jaar die sterven omdat er geen dokter is om ze te helpen. Dit was wel al meer dan 30 jaar geleden. Maar op Google hebben ze het nu nog over 5,2 miljoen kinderen onder de 5 jaar die elk jaar sterven aan slechts 5 gemakkelijk te voorkomen ziekten.

Wij zijn zo dankbaar dat jullie om mij en mijn missie geven. Dat jullie luisteren naar mijn boodschap. Alleen dit maakt ons werk mogelijk.

_________________

Iedereen die geeft, toont zijn hart met zijn goede daden. En dat is zo nodig in deze tijd… Jullie hebben een hart voor het werk dat ik doe. Wij zijn jullie daar heel dankbaar om.

_________________

Sommigen van jullie hebben heel weinig tijd. Er is echter bijna te veel om mee te delen…. Maar indien je verder geen tijd hebt dan geef ik hier de donatie link. Geef aub uit vrije wil maar we moeten “iets” doen om deze missie in stand te houden:

https://doctorsonmission.org/doe-iets/

_________________

Als er één groot wonder is, dan is het wel dat ik nog leef nadat ik de minderheden in Noord-Pakistan (in Peshawar, Toba Tekh Singh, etc.) heb geholpen (hoewel dit verboden was) toen de Taliban en Al Qaeda daar regeerden. Het gevaar was dat ze ons zouden doden en inderdaad hebben ze veel artsen gedood, waaronder een Noorse collega.

Een ander bijzondere gebeurtenis was tijdens de aardbeving in Haïti (jan. 2010), waar ongeveer 250.000 doden vielen en 800.000 zwaargewonden. De ganse familie in het kleine huisje helemaal tegen de plaats waar ik stierf overleed. Ikzelf overleefde het met een minimum aan verwondingen.

Maar kijk eens op www.DoctorsOnMission.org. Ik denk echt dat we soms te bang zijn om geld te vragen al is dit niet voor onszelf maar voor een officieel erkende organisatie “Doctors On Mission” dat ik zelf wel heb opgericht en waarbinnen we nog steeds werken. De volle 100% van alle donaties gaat dus naar onze organisatie “Doctors On Mission” en de giften zijn 45% fiscaal aftrekbaar.

Een groot probleem is dat onze missie nu veel duurder is, na 3 decennia van ontwikkeling. Soms lijkt het erop dat veel mensen niet begrijpen hoe moeilijk het is om zo’n missie in stand te houden in o.a. de armste regio’s van het armste land in Zuid-Amerika.

Als jongen dacht ik altijd dat – als ik werkzaam zou zijn in de armste regio’s van de armste landen ter wereld – er toch een verschil zou moeten kunnen gemaakt worden en alzeker als ik mezelf zou kunnen vermenigvuldigen met meerdere lokale artsen, verpleegsters ,tandartsen, enz. Dat was DE reden waarom ik mijn studie geneeskunde, tropische ziekten en een co-assistentschap in de chirurgie ben begonnen.

Geld is het probleem in deze landen. Er is een grote motivatie van lokale artsen, tandartsen en verpleegkundigen die uit deze regio’s komen. Op de eerste foto, in het midden, staat mijn goede vriend Dr. Ino, met Dr. Oscar en Dr. Esther.

Meer dan 33 jaar heb ik gewerkt onder de armen om hen uit hun lijden proberen te verlossen. Het begon al met een stage van 8 maanden in 1986-1987 in de arme ziekenhuizen in Bolivia. Daarna was er wel een onderbreking tot 1990 omwille van bijkomende specialisaties. Vanaf 1990 heb ik er zo goed als voortdurend gewerkt tot ziekte me trof en ik meer geregeld naar België moest terugkomen. Het werd onmogelijk om daar 4 jaar lang te blijven. Gelukkig is ondertussen het reizen ook vereenvoudigt als je geen jaren meer kan blijven.

________________

Ik weet dat het werk wel zijn impact gehad heeft op mijn gezondheid. Nochtans voel ik mij ook nog voldoende gezond om telkens weer terug te gaan. Regelmatige medische opvolging is immers meer en meer vereist door allerlei aandoeningen waar ik mee geconfronteerd werd. Zo vernam ik enkele tijd geleden ook dat ik besmet werd geraakt door het Dengue virus tijdens een Dengue epidemie die je daar in dat Amazone gedeelte veel aantreft. Een 2 de infectie kan de situatie nog erger maken door interne bloedingen.

Nu smeekte mijn Boliviaans medisch team om terug te komen (op het einde van de zomer 2023 en na we genezen waren) naar het Amazonegebied, om verder naar verschillende dorpen te gaan waar al jaren geen arts meer is geweest of soms zelfs nog nooit.

________________

Om alles draaiende te houden zijn we eigenlijk op zoek naar minimaal 50 tot 100 nieuwe sponsors die maandelijks 50 tot 100 Euro zouden kunnen afstaan om de tienduizenden medicijnen te blijven betalen. Het grote probleem is dat je – als je bijvoorbeeld met 10 artsen werkt – je ook 10 maal meer medicijnen nodig hebt en een ander probleem is dat zo’n project niet goedkoper wordt als je deze missie al 10-tallen jaren verder uitbouwt. Ook medisch materiaal, de lokale artsen zelf, herstel van de ambulances en het transport moeten betaald worden… De lokale regering zal ons hier zeker niet bijhelpen omdat we met minderheidsgroepen werken. Het pluspunt is dat je na meer dan 33 jaar wel een paar 100.000 mensen bereikt hebt. We hebben het ooit nog geteld en kwamen op meer dan 20.000 patiënten per jaar (dit was niet enkel het werk van mij maar van ons volledig artsen team). Vandaar https://doctorsonmission.org/doe-iets/

Op dit moment zijn we hard op zoek naar een nieuwe Toyota Landcruiser Ambulance. De enige twee die nog functioneren van de 5 ambulances die we hadden zijn nu 17 jaar oud. De reparaties zodra we terugkeren van deze modderige grindwegen in het binnenland zijn extreem kostbaar. Deze voertuigen en mijn 35 jaar oude “Hospital Truck” zijn volledig versleten.

Het is moeilijk om een schatting te maken van de maandelijkse kosten voor het kopen van alle medicatie, het ondersteunen van onze financieel arme artsen, tandartsen, verpleegkundigen en ander verplegend personeel die uit deze regio’s komen en met grote schulden zijn afgestudeerd. Tegelijkertijd zijn zij onze beste gidsen. De kosten die we maken hangen ook volledig af van de binnenkomende donaties.

We moeten ervoor zorgen dat Doctors On Mission door kan gaan nu er een nieuwe generatie van lokale artsen, tandartsen en verpleegkundigen bereid is om het voorbeeld te volgen dat wij hebben gegeven.

Met dank aan jullie voor al jullie zorg en liefde, al jullie morele steun en jullie belangrijke financiële bijdragen. Bedankt dat jullie Doctors On Mission in jullie hart hebben gesloten en deel van jullie leven hebben gemaakt!

Verder wens ik jullie allemaal nog een geweldige Kersttijd en een voorspoedig 2024 toe!

Nog veel warme liefdevolle wensen van mij (Rik), Carolien en het ganse artsen team van Doctors On Mission.

Met dank!

Liefs,

Rik

Dr. Rik & Carolien Celie

www.DoctorsOnMission.org

PS. Dit is Elsa, met een afsluitende gedachte. Ik volg Dr. Rik en Carolien al vele jaren en geef maandelijks aan zijn missie omwille van de voortdurende noden. Ik vraag jullie om alsjeblieft ook jullie steentje bij te dragen voor dit prachtige werk van Doctors On Mission!

https://doctorsonmission.org/doe-iets/